Μερικές σκέψεις...
Ώρες ώρες αναρωτιέμαι τι έχει πάει λάθος με αυτή τη χώρα. Από τη μια έχουμε μια διεφθαρμένη και όπως δείχνουν τα πράγματα ανίκανη κυβέρνηση, από την άλλη μια ουσιαστικά ανύπαρκτη αντιπολίτευση. Στο μεγαλύτερο φάσμα της πολιτικής ζωής της χώρα διαπιστώνω ένα οπορτουνισμό, ένα ενδιαφέρον μόνο για να αποκτήσουν εξουσία χωρίς ενδιαφέρον, για τα χιλιάδες προβλήματα που βασανίζουν πραγματικά αυτό τον τόπο. Από την άλλη είναι η παντελής αδιαφορία του μέσου έλληνα πολίτη-ψηφοφόρου. Από την άλλη μια εκκλησία, που συνεχίζει στον 21ο αιώνα να πάει χέρι-χέρι με το κράτος, να διαπλέκεται μαζί του, να αποκομίζει μεγάλο αριθμό προνομίων σε βάρος των πολιτών σε πληθώρα περιπτώσεων, να επεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης, να αποκομίζει τεράστια χρηματικά ποσά, εκτάσεις και γενικά να αυξάνει με κάθε τρόπο την περιουσία της. Να φροντίζει δήθεν για τις «μεταφυσικές» ανάγκες των ανθρώπων, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα να ικανοποίει κοσμικές ανάγκες των μελών της. Να δείχνει πως το μόνο για το οποίο πραγματικά