Εκκλησία και Διαφθορά
Σε συνάντηση παλαιών συμμαθητών στην οποία παραβρέθηκα πρόσφατα, είχαμε συζήτηση με ένα παλιό φίλο, ο οποίος είναι γιος ιερέα, για το τι έκανε ο καθένας μας τα χρόνια που είχαμε να τα πούμε, ήταν από την πρώτη λυκείου που άλλαξα σχολείο, κάπου στα τέσσερα και μισό έτη. Έμαθα λοιπόν ότι είχε περάσει ως Επαγγελματίας Οπλίτης στην αεροπορία αρχικά, αλλά τελικά αποφάσισε να μην πάει. Σύμφωνα δε με τα λεγόμενα του δεν πήγε καν για να περάσει από τα αθλήματα και τις ψυχοτεχνικές εξετάσεις, μιας και χρησιμοποιήθηκε ως μέσο κάποιος δεσπότης ή υψηλόβαθμος κληρικός.
Γνωρίζω εδώ και καιρό ότι οι εξετάσεις για να γίνει κάποιος ΕΠ.ΟΠ. δεν είναι καθόλου αξιοκρατικές μιας και οι διασυνδέσεις κάποιου παίζουν απαραίτητα ρόλο για το εάν τελικά θα καταφέρει να είναι στη λίστα των επιτυχόντων. Στρατιωτικοί και πολιτικοί είναι τα προτιμώμενα συνήθως άτομα που χρησιμοποιούνται για μεσολάβηση και προώθηση επιλεγμένων ανθρώπων, με τους πολιτικούς να έχουν περισσότερη δύναμη των στρατιωτικών για να προωθήσουν κάποιον.
Αυτό στο οποίο θα μείνω όμως είναι η εξουσία των εκκλησιαστικών η οποία τελικά φτάνει να είναι μεγαλύτερη από αυτή των πολιτικών. Ήξερα ότι η εκκλησία έχει τεράστια εξουσία και δύναμη σ αυτή τη χώρα. Βλέπε «παράδικαστικό», βλέπε τις φοροαπαλλαγές, βλέπε το πώς μερικοί πολιτικοί άρχοντες υποκλίνονται στους εκκλησιαστικούς και πολλές φορές σιωπούν μπροστά στις ασυδοσίες τις εκκλησίας.
Απλά συνειδητοποιώ τελικά πόσο αναγκαίος είναι ο διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους ώστε να γλυτώσουμε έστω εν μέρη από τη σαπίλα που μας βασανίζει, ξανά δες παράδικαστικό, ο αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικρατείας, και το πώς μερικοί πολιτικοί και δικαστικοί φτάνουν να φιλούν μέχρι και τα πόδια των παπάδων, και επιπλέον να ανορθωθεί έστω και λίγο η δημόσια οικονομία από τα διαφεύγοντα κέρδη εξαιτίας της εκκλησίας, είτε αυτό είναι το ιδιαίτερο φορολογικό καθεστώς, είτε είναι η μισθοδοσία των κληρικών από τα δημόσια ταμεία. Για να μην αναφερθώ στην τεράστια περιουσία της Εκκλησίας Α.Ε.
Είναι καιρός να τελειώσει αυτό το θεοκρατικό καθεστώς που επικρατεί σ’ αυτή και να αρχίσουμε να φερόμαστε σαν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.
Γνωρίζω εδώ και καιρό ότι οι εξετάσεις για να γίνει κάποιος ΕΠ.ΟΠ. δεν είναι καθόλου αξιοκρατικές μιας και οι διασυνδέσεις κάποιου παίζουν απαραίτητα ρόλο για το εάν τελικά θα καταφέρει να είναι στη λίστα των επιτυχόντων. Στρατιωτικοί και πολιτικοί είναι τα προτιμώμενα συνήθως άτομα που χρησιμοποιούνται για μεσολάβηση και προώθηση επιλεγμένων ανθρώπων, με τους πολιτικούς να έχουν περισσότερη δύναμη των στρατιωτικών για να προωθήσουν κάποιον.
Αυτό στο οποίο θα μείνω όμως είναι η εξουσία των εκκλησιαστικών η οποία τελικά φτάνει να είναι μεγαλύτερη από αυτή των πολιτικών. Ήξερα ότι η εκκλησία έχει τεράστια εξουσία και δύναμη σ αυτή τη χώρα. Βλέπε «παράδικαστικό», βλέπε τις φοροαπαλλαγές, βλέπε το πώς μερικοί πολιτικοί άρχοντες υποκλίνονται στους εκκλησιαστικούς και πολλές φορές σιωπούν μπροστά στις ασυδοσίες τις εκκλησίας.
Απλά συνειδητοποιώ τελικά πόσο αναγκαίος είναι ο διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους ώστε να γλυτώσουμε έστω εν μέρη από τη σαπίλα που μας βασανίζει, ξανά δες παράδικαστικό, ο αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικρατείας, και το πώς μερικοί πολιτικοί και δικαστικοί φτάνουν να φιλούν μέχρι και τα πόδια των παπάδων, και επιπλέον να ανορθωθεί έστω και λίγο η δημόσια οικονομία από τα διαφεύγοντα κέρδη εξαιτίας της εκκλησίας, είτε αυτό είναι το ιδιαίτερο φορολογικό καθεστώς, είτε είναι η μισθοδοσία των κληρικών από τα δημόσια ταμεία. Για να μην αναφερθώ στην τεράστια περιουσία της Εκκλησίας Α.Ε.
Είναι καιρός να τελειώσει αυτό το θεοκρατικό καθεστώς που επικρατεί σ’ αυτή και να αρχίσουμε να φερόμαστε σαν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.
Σχόλια